امامزاده عبدا.. و عبيدا... در فاصله 550متري شمال مسجد جامعدماوند و در ارتفاع 1994 ازسطح دريا و در محله درويش قرار دارد.

بناي تاريخي امامزاده عبدا... و عبيدا... از نوع برج هاي ترك دار با 33 ترك و گنبد رك و كاشي فيروزه ايي رنگ مي باشد. با توجه به كيفيت ساختمان و معماري بنا و تزئينات كاشيكاري ان مي توان چنين استنباط كرد كه بناي حاضر اثري از دوران اواخر سلجوقي و اوايل مغول است.

مدخل آرامگاه در جبهه شمالي قرار گرفته و در اثر الحاق بناي مسجدي كه اخيرا ساخته شده، راهرويي بصورت كفش كن در بين مسجد و برج مقبره اي ايجاد و بر بالاي در چوبي ورودي بنا عبارت "هذا خيراتها عزجواد غياث الدين خيام بنيوسف خيام" حك شده است.

ازظواهر امر چنين برمي آيد كه ژيش از احداث مسجد، نمازخانه ايي در محل مسجد جديد الاحداث وجود داشته كه به صورت تالار ستون دار با يك رديف سه تايي ستون چوبي بوده كه هم اكنون يكياز سرستونهاي منبت كاري شده با كتيبه قديمي متعلق به دوره صفويه از مسجد باقي مانده است كه در ساحتمان جديد مسجد مورد استفاده قرار گرفته و داراي ارزش فراوان مي باشد.

در جبه جنوبي آرامگاه، حسينيه جديد الاحداث محله درويش و در محيط جنوب شرقي آن درخت چنار كهنسالي موجود است كه بالغ بر چهاصد سال از عمر آن مي گذرد.

بناي امامزاده از بناهاي بسيار ارزشمند دماوند است كه خوشبختانه در سال هاي متعدد توسط اداره ميراث فرهنگي استان تهران بطور كامل مرمت و نقاشي هاي داخلي گنبد آن نيز احياء گرديد.

اين بنا در تاريخ 4/4/1351 با شماره 922 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيد. با توجه به مجموع شواهد و مدارك، قدمت بناي امامزاده عبدا.. و عبيدا.. به اواخر دوره سلجوقي يا اواسط حكومت مغول تعلق مي يابد.